Van “samenwerking” naar “alleen”
Persbericht inzake Dia di Rincon
Werknemers- en werkgeversorganisaties op Bonaire zijn verbijsterd door het persbericht van gedeputeerde E. Cecilia over de viering van Dia di Rincon. De sociale partners in de Centraal Dialoog zijn naast de inhoud van het bericht, vooral verontwaardigd over het feit dat een van de meest essentiele afspraken van dit overleg door de gedeputeerde wordt overtreden: het naar buiten brengen van communicatie uit de dialoog zonder consensus van de andere twee partners. Dat de gedeputeerde voor deze weg kiest is vreemd, maar dat hij in het persbericht onterecht de schuld bij de partners legt voor het uitblijven van een akkoord over een vrije dag is respectloos te noemen!
Sinds enige jaren staat de viering van Dia di Rincon op de agenda van de Centraal Dialoog. Vanuit de werkgeversorganisaties is aangegeven dat deze absoluut géén moeite hebben om van 30 april een vaste vrije dag te maken, mits deze met een andere officiële vrije dag wordt gewisseld. Zo krijg je onder de streep een perfecte balans tussen economische ontwikkeling en het behoud van de cultuur van het eiland. Dit standpunt wordt gesteund door de werknemersverenigingen. Sterker nog; in juni 2017 heeft USIBO zelfs een brief aan het Openbaar Lichaam verzonden met daarin het akkoord over het verruilen van Dia di Rincon met carnavalsmaandag. Ook de werkgeversorganisaties hebben deze optie ondersteund. Er lag dus een kant-en-klaar akkoord klaar waar het OLB een formele beslissing over kon nemen. Het ministerie van SZW in Nederland stuurt de gedeputeerde in oktober 2017 nog een brief met daarin de vraag wat de stand van zaken is rondom de vrije dag op 30 april. Noch op de brief van USIBO, noch op het schrijven van het ministerie komt een antwoord van het OLB. Ook wordt er geen formeel besluit genomen.
De gedeputeerde heeft in januari 2018 aangegeven dat hij niet langer wil praten over van alles, hij wil vooral gaan “doen”. Het is des te opvallender dat deze zelfde gedeputeerde helemaal niets met de informatie doet die hem op een presenteerblaadje wordt aangereikt. De gedeputeerde haalt in het persbericht een vergadering van januari 2018 aan waar hij samen met de partners heeft gesproken. Naast het feit dat de gedeputeerde maar 15 minuten de tijd nam voor dit belangrijke overleg, heeft hij met geen woord gesproken over Dia di Rincon. Dat hij daarna een werkgroep binnen het Openbaar Lichaam opricht om te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn voor deze belangrijke cultuur-historische dag is des te opmerkelijker: geen enkele partner vanuit het Centraal Dialoog is uitgenodigd. In plaats daarvan wacht dit bestuurscollege wederom tot het allerlaatste moment om dan via een persbericht aan te geven dat zij er alles aan hebben gedaan om de bevolking tegemoet te komen en roepen zij de werkgevers op om in het belang van de cultuur en het eiland om coulant te zijn.
In dit geval wordt de bevolking echter op het verkeerde been gezet en is het de terughoudende houding van deze gedeputeerde die geen formele beslissing durft te nemen. Zélfs niet als hij weet dat hij de steun van zowel de werknemers- als de werkgeversorganisaties heeft, zoals aangegeven in de brief van USIBO van juni 2017. Zo is een jarenlang overleg over de status van Dia di Rincon geëindigd waar het is begonnen: veel praten, samen afspraken maken, maar het OLB vervolgt uiteindelijk toch haar eigen (politieke) weg.